Maria Kwaśniewska-Malaszewska to jedna z najbardziej wszechstronnych polskich sportsmenek okresu międzywojennego, wybitna lekkoatletka, a po zakończeniu kariery zasłużona działaczka ruchu olimpijskiego. Urodziła się 15 sierpnia 1913 roku w Łodzi, zmarła 17 października 2007 roku w Warszawie. Była zawodniczką o niezwykłej wszechstronności, uprawiając m.in. rzut oszczepem, skok w dal, pięciobój, a także gry zespołowe: hazenę, koszykówkę i siatkówkę.
Maria Kwaśniewska-Malaszewska największe sukcesy odniosła w lekkoatletyce, a ukoronowaniem jej kariery był brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku w rzucie oszczepem (wynik 41,80 m), co uczyniło ją pierwszą łodzianką uhonorowaną olimpijskim krążkiem. W trakcie swojej kariery była aż 13-krotną Mistrzynią Polski w różnych konkurencjach lekkoatletycznych, takich jak rzut oszczepem, trójbój i pięciobój, a także wielokrotnie poprawiała rekordy kraju. Odnosiła sukcesy również w grach zespołowych, zdobywając, m.in. tytuły Mistrzyni Polski w hazenie. Po zakończeniu kariery sportowej w 1947 roku, poświęciła się pracy na rzecz rozwoju sportu i idei olimpijskiej, będąc aktywną działaczką Polskiego Komitetu Olimpijskiego (PKOL); w 1978 roku, jako pierwsza Polka, została odznaczona Brązowym Medalem Orderu Olimpijskiego za zasługi.
Maria Kwaśniewska-Malaszewska jest głęboko zakorzeniona w łódzkiej historii sportu. Urodzona w Łodzi, przez lata (1927–1938) reprezentowała barwy Łódzkiego Klubu Sportowego (ŁKS Łódź), w którym zdobywała liczne tytuły mistrzowskie w różnych dyscyplinach, w tym trzykrotnie Mistrzostwo Polski w hazenie. Ustanawiała swoje rekordy życiowe w skoku w dal, pięcioboju i trójboju właśnie podczas zawodów organizowanych w Łodzi. Jej olimpijski medal z 1936 roku jest historycznym osiągnięciem dla miasta, czyniąc ją jedną z najważniejszych postaci w sportowej tożsamości Łodzi.
Podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku Maria Kwaśniewska-Malaszewska, poza zdobyciem medalu, otrzymała nieoficjalny tytuł "Miss Igrzysk". To właśnie wtedy, po ceremonii medalowej, wykonano słynną fotografię, na której pozuje obok Adolfa Hitlera, który miał jej pogratulować słowami: "Gratuluję małej Polce". Podczas II wojny światowej Kwaśniewska-Malaszewska brała czynny udział w ruchu oporu, a jej dom w Podkowie Leśnej stał się schronieniem dla Polaków i Żydów; po upadku Powstania Warszawskiego wykorzystała swoje zdjęcie z Hitlerem, by wielokrotnie ocalić setki osób z obozu przejściowego Dulag 121 w Pruszkowie, co jest symbolem jej obywatelskiej odwagi i heroizmu.
Na tablicy wygrawerowano cytat: „Człowiek ma rozum, żeby myśleć i serce, żeby kochać. Tylko wtedy jest pełnym człowiekiem i żyje pełnią życia”.
