Zygfryd Kuchta to legendarny polski szczypiornista i trener, jeden z najwybitniejszych zawodników w historii polskiej piłki ręcznej. Urodził się 12 stycznia 1944 roku w Czeladzi, jednak całą swoją karierę klubową w Polsce związał z Łodzią, stając się ikoną lokalnego sportu. W trakcie swojej kariery występował na pozycjach rozgrywającego i prawoskrzydłowego, słynąc z dynamiki i skuteczności.

Kariera Zygfryda Kuchty jest nierozerwalnie związana z największymi triumfami polskiej reprezentacji mężczyzn w latach 70. XX wieku. Był kluczowym zawodnikiem kadry narodowej, dla której rozegrał ponad 200 spotkań. Najważniejszym osiągnięciem w jego sportowej drodze jest brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, zdobyty po heroicznej walce polskiego zespołu. Do sukcesów reprezentacyjnych należy także 4. miejsce na Mistrzostwach Świata w 1974 roku. Na poziomie klubowym, reprezentując łódzką Anilanę Łódź, wielokrotnie zdobywał z drużyną tytuły Mistrza Polski, cementując pozycję Anilany jako potęgi krajowego szczypiorniaka. Po zakończeniu kariery zawodniczej z powodzeniem kontynuował pracę jako trener, szkoląc m.in. zarówno Anilanę, jak i reprezentację Polski kobiet.

Mimo że Zygfryd Kuchta urodził się poza Łodzią, jest uznawany za jeden z najważniejszych symboli łódzkiej piłki ręcznej. To właśnie w Anilanie Łódź (która później przekształciła się w sekcję Widzewa) spędził niemal całą swoją karierę, wiążąc z miastem swoje sportowe życie. W barwach Anilany nie tylko świętował swoje największe klubowe sukcesy, zdobywając Mistrzostwa Polski, ale również później powrócił do klubu jako trener, wychowując kolejne pokolenia łódzkich szczypiornistów. Jego zaangażowanie i wieloletnia obecność sprawiły, że Zygfryd Kuchta jest postacią absolutnie kluczową dla historii MAKiS.

Zygfryd Kuchta znany był w środowisku sportowym pod nieformalnym pseudonimem "Zyga". Wyróżniał się na boisku niezwykłą szybkością i skutecznością rzutu, co czyniło go jednym z najlepszych prawoskrzydłowych w Europie w tamtych czasach. Po zakończeniu kariery sportowej w 1982 roku, pracował także jako trener w Szwajcarii, a po powrocie do Polski kontynuował promowanie i rozwijanie piłki ręcznej, pozostając autorytetem w tej dyscyplinie.

Na tablicy wygrawerowano cytat: „Rób wszystko lepiej, jeśli to możliwe. A możliwe jest zawsze”.